René Magritte

René Magritte (1898-1967) werd in 1898 geboren in Lessines bij Tournai, in het Franssprekende deel van België. Hij groeide op in Châtelet bij Charleroi. Van 1916 tot 1918 bezocht hij de Academie voor Schone Kunsten in Brussel. Daar ontmoette hij de gebroeders Victor en Pierre Bourgeois en de schilder Pierre-Louis Flouquet. In 1919 werkte Magritte mee aan het eerste nummer van het tijdschrift Au Volant, uitgebracht door de gebroeders Bourgeois. Na een jaar in militaire dienst werkte Magritte als ontwerper, vooral voor een producent van behangpapier in Brussel, en als freelance ontwerper van affiches, publiciteitsmaterialen en stands voor tentoonstellingen. Zijn eerste erkende surrealistische werk, Le Jockey Perdu, schilderde hij in 1926. In datzelfde jaar ondertekende hij, samen met andere Belgische surrealisten, de pamfletten Les Mariés de la tour Eiffel en Deux Disgrâces. Magritte woonde van 1927 tot 1930 in Le Perreux-sur-Marne bij Parijs, waar hij Hans Arp, André Breton, Salvador Dalí, Paul Eluard en Joan Miró leerde kennen. In 1929 werd zijn provocatieve artikel Les Mots et les Images werd gepubliceerd in het laatste nummer van La Révolution Surréaliste , een jaar nadat hij Le Masque Vide had geschilderd.
René Magritte, als grafisch ontwerper bij een behangfabriek maakte later ook veel affiches. Het debuut van Magritte in de schilderkunst was kubistisch, futuristisch en abstract werk, onder invloed van zijn baas Victor Servranckx in de behangpapierfabriek. Na de kennismaking met het werk van Giorgio de Chirico, in 1925, begon het werk van Magritte surrealistische elementen te bevatten. De Chirico beeldt voorwerpen zeer realistisch af maar in totaal verschillende causale en temporele contexten. Zo beklemtoont De Chirico de raadselachtigheid van de objectenwereld. Ook de conventionele orde en de plaatsing van de dingen wordt op die wijze geïroniseerd. Magritte maakte vooral schilderijen (olieverf op doek), maar ook gouaches, voorwerpen en collages. Zijn bekendste schilderij is zonder twijfel “De Mensen Zoon” uit 1968.
https://www.youtube.com/watch?v=UA6OIYW_PRU