Beschrijving
De zondaar aan het kruis, Michelangelo (1475-1564)
Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni was als schilder, beeldhouwer, architect en dichter het archetype van de renaissancekunstenaar, een ‘uomo universale’. Als zoon van de burgemeester van Caprese besteedde hij, tot ergernis van zijn vader, al zijn tijd aan het tekenen. Hij verliest al vroeg zijn moeder en wordt opgevoed bij een kindermeisje die is getrouwd met een beeldhouwer. Michelangelo blijkt zó getalenteerd dat hij al als jongen van 15 wordt opgemerkt door de machtige kunstenaarspatroon Lorenzo de Medici. Zijn creativiteit en werklust zijn onstuitbaar. Al voor zijn 30e beeldhouwt hij twee van zijn beroemdste werken: de Pietà en het grote standbeeld van David.
Een paar jaar later is zijn naam al zo gevestigd dat paus Julius II hem vraagt het plafondgewelf van de Sixtijnse kapel te beschilderen. Hij werkt vier lange jaren aan de fresco’s, die alom bewondering oogsten door hun enorme emotionele uitdrukkingskracht, hun ‘terribilità’. Zijn baanbrekende stijl wordt later gezien als de aanzet tot het maniërisme. ‘Il Divino’ is een levende legende, en de eerste kunstenaar van wie al tijdens zijn leven een biografie verschijnt. Het is echter geen prettig mens. Tijdgenoten beschrijven hem als een man met manische trekken; een ruige, arrogante en sober levende mopperaar, die uitsluitend leeft voor zijn kunst.
