Beschrijving
De ijshockeyspeler
Mijn probleem is de kou. In de winter, zodra ik mijn huis verlaat, heb ik stalactieten aan het einde van mijn neus. Mijn vingers doen pijn en mijn oren branden. Toen Mick, mijn grote broer, me vertelde dat hij ijshockey ging spelen, dacht ik dat hij gek geworden was. Ik kon het niet geloven. Deze jongen die ik zo bewonderde had zijn verstand verloren. De eerste keer dat hij speelde, ging ik naar de wedstrijd kijken met de jonge meisjes naast de deur, Elizabeth en Carol. Zodra de wedstrijd begon, begonnen ze te zingen om Mike’s team aan te moedigen en naarmate de seconden verstreken, werden ze meer en meer opgewonden. Elke keer als hij de puck raakte, sprongen ze op van blijdschap, ze piepten als gekke mensen die zijn naam gilden en tegen hem lachten met verliefde blikken. Dat alles terwijl mijn broer een gezicht heeft dat bezaaid is met acne, beugels op zijn tanden en oren als Dumbo. Aan het einde van de wedstrijd ging ik naar het formulier om lid te worden van het team. Immers … op de ijsbaan voelen we de kou helemaal niet.
