Beschrijving
Ten tijde van de laten middeleeuwen waren de Bourgondische hertogen, behorend tot het Franse koningshuis Valois, de belangrijkste vorsten van Noord Europa. De schitterende praalgraven van Filips de Stoute (1342-1404) en zijn zoon Jan zonder Vrees (1371-1419) getuigen van hun enorme rijkdom.
Voor de grafmonumenten zijn de beste beeldhouwers uit Noord Europa aangetrokken, waaronder Jean de Marville en de Haarlemmers Claus Sluter en Claus van de Werve. Zij ontwierpen de gotische arcaden die het bed van het graf dragen, met daaronder de beroemde stoet van treurende figuren: seculiere geestelijken, kartuizer monniken en familieleden en naasten, gehuld in rouwmantels die tijdens de begrafenis zijn uitgedeeld.
Het afbeelden van rouwende figuren op graven is een traditie die terugvoert naar de klassieke sarcofagen, die in de dertiende eeuw herleeft. De rouwklagers werden gewoonlijk statisch weergegeven en in bas-reliëf uitgevoerd. Nooit eerder waren ze zo driedimensionaal weergegeven, en werden de gewaden zo expressief gebeeldhouwd.
