Beschrijving
Salvador Dalí (1904-1989)
De grootste onder de surrealisten sublimeerde zijn leven in de schilderkunst en trachtte zijn onderbewustzijn in beelden te vatten.
Zacht zelfportret met gebakken spek (1941)
Dalí zelf betitelde zijn “soft self-portrait” als: “antipsychologisch zelfportret; in plaats van de ziel, oftewel het innerlijk, te schilderen, uitsluitend het uiterlijke, het omhulsel, de handschoen van mijn “ik” te schilderen. Deze handschoen van mijn “ik” is eetbaar en zelfs een beetje scherp, als edel wild; daarom verschijnen ook de mieren samen met het gebakken spek. Als royaalste van alle schilders bied ik mij voortdurend als eten aan en geef aldus ons tijdperk het kostelijkste voedsel”.
Het zelfportret is geschilderd tijdens Dalí’s achtjarige ballingschap in de Verenigde Staten, waar hij de oorlog ontvluchtte. Hij voelde zich op zijn eigen wijze aangesproken door het, soms kinderlijke, enthousiasme en de dadendrang van de Amerikaanse maatschappij. Hij kende er een zeer productieve periode en leek onder die invloed zijn werkwijze, “de paranoïde-kritische methode”, om te draaien: hij schilderde nu meer van binnen naar buiten, zoals zijn commentaar op het zelfportret ook aangeeft.
